سرفصل های پروژه شامل موارد زیر است :

2-1 مقدمه

2-2 مفهوم سرمایه فکری

2-3 دیدگاه مبتنی بر سرمایه فکری

2-4 طبقه بندی سرمایه فکری

2-5 اجماع بروی سرمایه فکری

2-6 تعریف و طبقه بندی مورد استفاده در مدل ارزش افزوده سرمایه فکری(VAIC)

2-7 سرمایه انسانی

2-8 سرمایه ساختاری

2-26 پیشینه تحقیق

2-26-1 پیشینه داخلی

2-26-2 پیشینه خارجی

فهرست منابع

مشخصات فایل:

پرسشنامه رایگان:ندارد

نوع فایل:word

منبع: دارد (فارسی و لاتین)

پیشینه پژوهش:دارد(ایرانی و خارجی)

تعداد صفحات:37

گارانتی بازگشت وجه:دارد ( کیفیت این فایل تضمین شده است درصورت هرگونه مشکل یا نارضایتی احتمالی مبلغ شما بازگردانده می شود)

خلاصه ای از مطالب:

مفهوم سرمایه فکری

مفهوم و تعریف سرمایه فکری نقطه آغاز تعریف سرمایه فکری یا دارایی نامشهود^[1] تعریف دارایی است. سرمایه فکری یا دارایی نامشهود اساسی ترین منبع سازمان­های امروزی به نظر می­رسد اما هنوز بسیاری از شرکت­ها نمی­توانند بوضوح اجزای تشکیل دهنده دارایی نامشهود را تعریف کنند (اندریو و دیگران^[2]، 2007، ص52).

مفهوم سرمایه فکری اولین بار توسط جان کنز گالبرایت^[3] در سال 1969 مطرح شد. از نظر او،سرمایه فکری معنی بیش از «تفکرهمانندتفکرصرف»می­دهد ودرجه­ای از«عملیات فکری»رادر بر می­گیرد (بونتیس، 1998). دراین مفهوم،سرمایه فکری به خودی خود فقط یک دارایی نامشهوداستاتیک نیست،بلکه یک فرآیند آرمانی است. سرمایه فکری نوعی حرکت ازداشتن دانش ومهارت (سرمایه انسانی) به سمت استفاده ازدانش ومهارت (مالکیت معنوی) است (چانگ، 2007، ص5).

بررسی ادبیات مختلف نشان می­دهد که تعاریف متعددی از سرمایه فکری و دارایی نامشهود وجود دارد. بعنوان مثال محققان غیر حسابداری، سرمایه فکری را به عنوان تفاوت بین ارزش بازار^[4] شرکت و ارزش دفتری^[5] شرکت تعریف می­کنند (سویبی، 1997؛ استوارت، 1997؛ ادوینسون و مالونه، 1997؛ موریتسن و دیگران^[6]، 2001). برای محققان حسابداری (السون^[7]، 1995، ص662؛ فلتام و السن^[8]، 1996، ص220؛ بیور^[9]، 1998، ص78؛ واتز^[10]، 2001،ص50) تفاوت بین ارزش بازار واحد تجاری و ارزش دفتری دارایی‌های قابل شناسایی واحد تجاری به عنوان سرقفلی^[11] تعریف می شود. سرقفلی نیز یک دارایی نامشهود است.

تعاریف مختلفی از سرمایه فکری (دارایی نامشهود) وجود دارد و در مجموع بیشتر این تعریف بیان می­کنند که سرمایه فکری (دارایی نامشهود) یک دارایی غیر پولی بدون وجود فیزیکی است اما دارای ارزش است و یا می­تواند منافع آتی ایجاد کند (چونگ،2008،ص613).

ایتامی^[12] (1991) بیان می­کند که دارایی نامشهود، دارایی­های غیر قابل رویتی هستند که مجموعه گسترده­ای از فعالیت­ها مانند فناوری، اعتماد مشتریان، تصویر نام و نشان تجاری، فرهنگ سازمانی و مهارت­های مدیریتی را در بر می­گیرند.

هال^[13] (1991) معتقد است که دارایی­های نامشهود عوامل محرک ارزش هستند که منابع تولیدی را به دارایی­های ارزش افزوده تبدیل می­کنند. او دارایی­های نامشهود را به دو دسته تقسیم می­کند: 1) مالکیت معنوی^[14] 2) دارایی دانشی^[15].

دارایی نامشهود ضریب قابلیت­ها را تقویت می­کند و در واقع مزیت­های رقابتی پایدار را افزایش می­دهد(چونگ،2008،ص613).

اسمیت^[16] (1994) دارایی نامشهود را بصورت زیر تعریف می­کند:

دارایی­های نامشهود همه عواملی هستند که علاوه بر سرمایه در گردش^[17] و دارایی مشهود^[18] درون شرکت وجود دارند. آن­ها عواملی هستند، بعد از سرمایه در گردش و دارایی مشهود، که کسب و کار را رونق می­دهند و اغلب عوامل اصلی کمک کننده به قدرت درآمد زایی شرکت هستند. وجود آنها وابسته به تحقق یا توقع درآمد است.

[1]Intangible asset

[2]Andreouet al.

[3] John Kenneth Galbraith

[4]Market value

[5] Book value

[6]Mouritsen et al.

[7]Ohlson

[8]Feltham and Ohlson

[9]Beaver

[10]Watts

[11]goodwill

[12]Itami

[13]Hall

[14]intellectual property (IP)

[15] knowledge assets

[16]Smith

[17]Working capital

[18] Tangible asset