سرفصل های پروژه
شامل موارد زیر است :
سازگاری روانشناختي
ملاک و معيار سازگاري
برخي از خصوصيات انسان سازگار
مهارت هاي سازگاري عبارتند از:
عوامل مؤثر در سازگاري
مکانيزم هاي سازگاري در زندگي خانوادگي
ديدگاه ها در مورد سازگاري
ديدگاه زيستي- رواني- اجتماعي
ديدگاه تحليل رواني
ديدگاه يادگيري اجتماعي
رويکردهاي يادگيري اجتماعي
ديدگاه علوم رفتاري
سازگاري از نظر علوم رفتاري عبارتند از:
ديدگاه مراجع محوري
ديدگاه انسان گرايي
ديدگاه روانشناسي شناختي
پيشينه ي تحقيقاتي
مشخصات فایل:
پرسشنامه رایگان:دارد(پرسشنامه سازگاري بل (فرم بزرگسالان))
نوع فایل: word
منبع:
دارد (فارسی و لاتین)
پیشینه پژوهش:
دارد(ایرانی و خارجی)
تعداد صفحات: 30
گارانتی بازگشت وجه:
دارد ( کیفیت این فایل تضمین شده است درصورت هرگونه مشکل یا نارضایتی احتمالی مبلغ شما بازگردانده می شود)
خلاصه مطلب
1.1سازگاري روانشناختي
منظور از سازگاري، انطباق متوالي با تغييرات و ايجاد ارتباط بين خود و محيط به نحوي است که حداکثر خويشتن سازي را همراه با رفاه اجتماعي، ضمن رعايت حقايق خارجي امکان پذير مي سازد، بدين ترتيب سازگاري به معني همرنگ شدن با جماعت نيست. سازگاري يعني شناخت اين حقيقت که هر فرد بايد هدف هاي خود را با توجه به چارچوب هاي فرهنگي، اجتماعي تعقيب نمايد (راجرز[1]، به نقل از فريد، 1385). وقتي مي گوييم فردي سازگار است که پاسخ هايي را که او را به تعامل با محيطش قادر مي کند آموخته باشد تا در نتيجه به طريق قابل قبول اعضاي جامعه خود رفتار کند تا احتياجاتي در او ارضا شوند. يک فرد در يک موقعيت اجتماعي خاص مي تواند خود را به طريق مختلف با آن موقعيت تطبيق دهد يا سازگار کند (مک دانلد[2]، به نقل از فريد، 1385). هرگاه تعادل جسمي و رواني فرد به گونه اي دچار اختلال شود که حالت ناخوشايندي به وي دست مي دهد و براي ايجاد توازن نيازمند به کار گيري نيروهاي دروني و حمايت هاي خارجي باشد و در اين اسلوب ساز و کارهاي جديد موفق شود و مسأله را به نفع خود حل کند، گويند فرايند سازگاري به وقوع پيوسته است (اسلامي نسب، 1373). سازگاري فرايندي در حال رشد و تحول پويا است که شامل توازن بين آن چه افراد مي خواهند و آن چه جامعه شان مي پذيرد. به عبارت ديگر سازگاري يک فرايند دوسويه است؛ از يک طرف به صورت مؤثر با اجتماع تماس برقرار مي کند و از طرف ديگر، اجتماع نيز ابزارهايي را تدارک مي بيند که فرد از طريق آن ها توانايي هاي بالقوه خويش را واقعيت مي بخشد. در اين تعامل، فرد و جامعه دستخوش تغيير و دگرگوني شده و سازشي نسبتاً پايدار به وجود مي آيد (به نقل از شادمان، 1383). ابعاد سازگاري، شامل سازگاري جسماني، سازگاري رواني، سازگاري اجتماعي قرار دارد پيش درآمد رسيدن به سازگاري هاي رواني، اخلاقي و جسماني، سازگار شدن از لحاظ اجتماعي است (به نقل از شادمان، 1383).
[1]- Rogers
[2]-Mac Donald
sazegar ravan_1518033770_4601_2383_1851.zip0.08 MB |